Rampspoed

Een half jaar geleden, een koppel uit de vriendenkring van mijn wederhelft kondigen hun huwelijk aan (een jaar na ons, maar ze trouwen wel twee maanden voor ons).
Een maand geleden, de uitnodiging valt in de bus.
Vandaag is het huwelijk.

Dilemma. Gaan we naar dat feest of niet????
Die vriendenkring dateert uit de studententijd van mijn wederhelft en is de laatste twee jaren vrij hard uit elkaar aan het vallen. We spreken daar eigenlijk maar een keer per jaar mee af, en dat zijn telkens tenenkrullend vervelende avonden. De vrouwen uit het gezelschap zijn nog enigszins te doen, maar de mannen zijn verschrikkelijk, toch sommige ervan.
Twee jaar geleden waren ze allemaal aanwezig op het huwelijk van een van hen. Happy happy joy joy, een huwelijk met alles erop en eraan; de bruid in het wit, de mannen met gehuurde pakken en hoge hoed, the works dus.
Twee maanden na het huwelijk is de vrouw van het koppel op zwier gegaan, heeft ze een andere man gezocht en gevonden en is ze uit hun pas gebouwde sleutel-op-de-deur getrokken om in te trekken bij de andere man en zijn kinderen. Het koppel kan nog niet scheiden, want ze zijn nog niet lang genoeg getrouwd. Enfin.
Het dilemma, want ik dwaal af, is dat al die mensen uiteraard op ons feest over twee maanden moeten komen als wij nu naar dit trouwfeest vandaag gaan.

En dat was iets waar we totaal geen zin in hadden. Mijn lief durfde echter ook niet zeggen dat we niet naar het huwelijk kwamen, want hij wilde het koppel dat vandaag trouwde ook niet kwetsen, want dat waren nog de meer sympathieke, ook al lieten ze nooit iets van zich horen. Neen zeggen durfde hij niet, ja zeggen wilde hij niet, en ik kon me er voor de rest moeilijk mee moeien…

Resultaat, niet durven neen zeggen, twijfelen, enfin, je hoort me aankomen, hij heeft dus gewoon niks laten weten.

Vanmorgen laten we de honden uit, we passeren zoals zo vaak in de buurt van het stadhuis, daar parkeert zich een auto en geloof het of niet, maar het was dat koppel. Dat koppel op wiens uitnodiging wij nooit gereageerd hebben.

Over een pijnlijke, schaamtelijke situatie gesproken! Hoe groot is de kans dat zoiets voorvalt? Maar wij hadden het aan ons been… Pijnlijk mensen, pijnlijk!