Toruk – Cirque du Soleil

Vorige zaterdag mochten we via het werk van de wederhelft naar Cirque do Soleil in Antwerpen. Eerst was het zonder kinderen maar dan mochten ze uiteindelijk toch mee. Weliswaar voor de avondvoorstelling. Dat beloofde een avontuur te worden.

Omdat je nooit weet hoe druk het is rond Antwerpen, zijn we maar meteen vertrokken toen we om 17u Zoon gingen ophalen aan de scouts. Dat is veel te vroeg, maar anders moesten we een half uur later toch vertrekken. De scouts waren wat aan de late kant die dag maar we hadden dus geen haast. We aten rustig in de auto.

In Antwerpen was het dan een zoektocht omdat onze GPS de parking van Spoor Oost niet wist zijn. Zelfs Waze had het er lastig mee. Daar kwam onze extra tijd dus al nuttig van pas. Na wat sightseeing en in de file staan in Borgerhout konden we dan toch onze auto parkeren op die immense parking.

Van daar is het nog een kort eindje stappen tot het Sportpaleis. We kruisten daarbij de massa die van de vroege voorstelling kwam. Het was zo druk dat de politie het verkeer stond te regelen rond het Sportpaleis. Aan de ingang was het dan nog even wachten eer we binnen konden. Beetje gedrum om binnen te raken waarbij de Dochter en ik er al in slaagden de wederhelft en Zoon kwijt te raken. Dat drummen was ook niet zo prettig met een minimensje van 1meter bij dat niet iedereen ziet, maar na een tijdje waren we dan toch goed binnen geraakt en was ons gezelschap ook herenigd. De kinderen wilden even de merchandising checken maar hebben wonder boven wonder niets echt willen kopen, al waren er wel wat poppetjes die hen aanstonden.

Dan moesten we nog even wat tijd zoek maken omdat de deuren naar de zaal nog gesloten waren. Paar keer een toertje rond het Sportpaleis gedaan en alvast de kinderen voorzien van popcorn en drank aangezien je niks mag meenemen.

Toen we uiteindelijk onze zitjes hadden gevonden, was het nog bijna een uur tot de voorstelling zou beginnen. We konden wel al wat kijken naar de vuurvliegjes in het decor beneden en wanneer we na aandringen van de stem doorheen de luidsprekers dan toch maar de Toruk app downloadden, konden de kinderen daarop ook wat spelen met die vuurvliegjes.

En dan om 20u begon de show eindelijk. Ik kreeg al meteen een Dochter op schoot die niks kon zien door de volwassenen voor haar.

In 2013 hebben we een Cirque du Soleil show gezien in Las vegas en die was wel indrukwekkend. Toruk vond ik knap, maar ik was wel blij dat we niet de volle prijs van 400 euro hadden betaald voor onze tickets. Want zo geweldig was het ook niet.

Toruk speelt zich af in het universum van de film Avatar. Blauwe mannetjes dus. Er was een heel verhaal, met een Engelstalige verteller. Zoon vond dat leuk, de Dochter kon het allemaal niet zo veel schelen dat verhaal. Het kwam erop neer dat twee jonge mannen een soort queeste moesten doen langs 5 stammen om 5 voorwerpen te bemachtigen. Dat zat wel redelijk op niveau van onze zevenjarige, ingewikkeld was het niet. Bij elke nieuwe stam wisselde het decor waarbij er stukken bewogen maar er vooral veel gebruik werd gemaakt van visuele effecten, het ene moment was dat decor een waterval, het andere moment een klif, dan weer was er vuur. Dat was behoorlijk indrukwekkend om te zien, maar zoals Zoon nadien terecht opmerkte, dat is geen circus. Mensen die zingen en dansen en grootste bewegende decors heb je ook in een musical. Dat is geen circus. Gelukkig zaten er uiteraard veel circuselementen in verwerkt en was er hier en daar acrobatie te zien. Maar de voorstelling zou voor mij meer geslaagd geweest zijn als het circuselement met 20 tot 25% verhoogd zou worden en het totaalspektakel/musicalgebeuren wat teruggeschroefd.

Begrijp me nu niet verkeerd, Cirque do Soleil is altijd mooi. De kinderen hebben genoten en wij ook. Je verveelt je geen seconde en het zit allemaal heel ingenieus in elkaar. Maar ik miste toch wel wat magie en echte adembenemende acrobatie. Circus dus.

Na de pauze werd de Dochter toch wel moe. Ai ai dat komt niet goed vreesde ik. Maar toen kwam de langgerekte apotheose met een echte vliegende draak en dan was ze weer helemaal mee in het verhaal. En zat ze de voorstelling die tot 22u duurde met veel plezier uit. Maar we waren de parking nog niet af nadien, of er steeg al gesnurk op van de achterbank…

Weekendplannen

Ik weet dat het tegenwoordig hip is om te zeggen dat je het druk hebt, alhoewel het tegenwoordig nog hipper is om daar tegenin te gaan en grandioos te gaan onthaasten en ontspullen en toestanden, maar het is een feit dat het hier druk is. Ongelofelijk druk op het werk. En we staan ook voor een druk weekend. Druk, maar tof. Versta me niet verkeerd. Allemaal leuke dingen op de agenda. Dus je hoort me niet klagen.

Het weekend start vrijdag want ik werk 4/5e. Op vrijdagochtend gezellig op stap met een vriendin. ’s Avonds koken voor de kinderen zodat Zoon op tijd naar de voetbal kan en dan zelf gaan eten daarna, eens de babysit klaar is met stage en de wederhelft en de Zoon terug van de training. We gaan nog eens naar het Pakhuis; niks superspeciaal maar wel altijd lekker. En als we ons wakker kunnen houden zouden we daarna graag eens The Cobbler uittesten als daar plaats is. Of Jiggers, ook alweer heel lang geleden.

Zaterdag staat de wekker dan om 8u want om 9u moeten we de deur uit, ik met de dochter naar ballet, de mannen naar de zwemles. Van daaruit gaan ze naar de voetbal en dan moeten ze zorgen dat ze op tijd terug zijn zodat de Dochter kan gaan zwemmen. Ongeveer op hetzelfde moment vertrekt Zoon naar de scouts. Tijd om boodschappen te doen ook voor de week die komt.

’s Avonds dan snel eten en op naar Antwerpen want we hebben (vrij)kaarten voor Toruk van Cirque Du Soleil. De avondvoorstelling weliswaar maar de kindjes kunnen zich wel wakker houden ALS het hen voldoende boeit. We zien wel.

Zondag worden we dan verwacht bij de schoonfamilie.

Tamino @l’Aéronef

Ik wou eigenlijk al lang eens naar concertzaal L’Aéronef in Lille. Ver is het niet, je staat er op een uurtje vanuit Gent. Maar om de een of andere reden blijven de concerten daar onder mijn radar. Omdat het in een ander land is? En in een andere taal? Wellicht wel. En dus duurde het tot zaterdag eer ik het daar kon gaan verkennen. De concerten in AB waren al lang hopeloos uitverkocht en in november kan je herkansen in de Lotto Arena, maar voor het optreden in dit kleine gezellige zaaltje waren zelfs de dag zelf nog enkele tickets beschikbaar.

Het voorprogramma was een ons onbekend Frans meisje Elia die helemaal alleen op het podium stond en dat zeker niet slecht deed. Maar echt zwaar boeien deed het ook weer niet. We waren toch vooral voor Tamino gekomen. Die maakte stipt om 21u zijn opwachting. Voor een razend enthousiaste zaal die soms niet kon stoppen met applaudiseren. Tot de zanger er helemaal verlegen van werd. Van voor de eerste noot al eigenlijk. Sterallures krijgt Tamino er alleszins niet van. Hij is enorm ingetogen, heeft de ogen meestal dicht en beperkt zijn communicatie met het publiek tot enkele zinnetjes nu en dan. In behoorlijk krom Frans. Waardoor hij er op een moment zelf wat van begon te giechelen. Cuteness factor meteen maal 1000 en het overwegend vrouwelijke publiek begon nog harder te zwijmelen.

Ingetogen dus maar wel doorleefd en authentiek. Afwisselend lieflijk zacht en met luide uithalen. Helaas niet langer geflankeerd door Tom Pintens maar met een heuse groep intussen die ook al eens mogen bijdragen aan het geluid. Al is en blijft het de stem en de composities waarvoor je komt en is al de rest puur ondersteuning.

Het concert duurde amper 1u15 wat altijd te weinig is, maar geen slechte keuze als je nog maar 1 plaat hebt om uit te putten lijkt me. Er zaten geen zwakke momenten in de set. Persoonlijk favorietje Sun May Shine zat vooraan in de set, net zoals oud singletje Cigar. Alhoewel Tamino echt luistermuziek maakt, werd er toch behoorlijk wat meegewiegd op de eerste rijen van de volgepakte kleine concertzaal. Zeker bij publiekslievelingen Habibi (grijs gedraaid maar absoluut nog niet afgezaagd) en het poppy Tummy. Ook Indigo Nights werd heel enthousiast onthaald en was van een breekbare schoonheid. Zoals gezegd was de reactie vanuit de zaal meer dan warm. Moesten we niet al rechtstaan, Tamino had na elk nummer een staande ovatie gekregen. En dat deed hem zichtbaar deugd, al kreeg hij er duidelijk geen kapsones door.

Het was de tweede keer dat ik hem bezig zag. De vorige keer was op het doorbraakoptreden op Werchter. Ten opzichte van toen is zijn sound zeker verder geëvolueerd en meer geschikt om hele zalen geboeid te houden. Ik vind het altijd ontzettend raar dat er blijkbaar mensen zijn die hier niet compleet wild van worden en het zelfs wat slaapverwekkend vinden. Ik vind het echt niet te doen hoeveel talent Tamino heeft. En wat. een. stem.

L’Aéronef is ook een fijne zaal om zo’n muziek te beleven. Relatief klein, goed geluid, gezellig. In het publiek vanavond wellicht evenveel Vlamingen als Fransen. Goedkoop ook, het ticket kostte ons amper €20. Het was alleen wat een avontuur om nadien de auto uit de parking van het mega shoppingcentrum te halen. Dat was helemaal gesloten en de nachttoegangen tot de parking bleken soms ook gesloten. En voorzien van zeer luide alarmen. En nachtwakers die ook geen sleutel hadden van de verkeerdelijk gesloten deur. Maar na een tiental minuten dwalen hebben we onze auto toch terug gevonden.

Vakantieregelingen

De kindjes zijn gisterenavond nog naar de schoonouders vertrokken voor twee dagen. Want zij hebben misschien wel vakantie, wij uiteraard niet. Dat zorgde voor een zeer rustige ochtend. Een half uur langer slapen. Rustig ontbijten. Zonder rush naar het station. Helaas wel met de propvolle trein vanuit Dampoort en geen ontspannend fietsstochtje naar het station, met zoveel regen én wind zag ik dat laatste niet zitten.

Vanavond gaan we wellicht na het werk snel een hapje eten onder ons twee. Snel want het zal al 19u30 zijn eer ik thuis ben en we moeten nog even met de kindjes Facetimen eerst. En dan morgen weer uitslapen. Wedden dat ik zoals altijd voor 7u wakker ben, ook al hoeft het niet. Maar toch relax.

Woensdag dan wel rushen want dan moeten ze voor het werk nog afgezet in de buitenschoolse opvang en die is net iets verder weg dan de school dus wat vroeger vertrekken. Donderdag idem.

En vrijdag ben ik dan thuis met het klein grut. Ik zit niet graag stil dus ben mijn hoofd aan het breken over een toffe activiteit. Heel lang mag het echter niet duren, want op de middag moet de Dochter naar de logopedie en om 17u30 moet Zoon dan weer naar de voetbaltraining vertrekken. Maar iets waar we ons een uur of 2, 3 mee bezig zouden kunnen houden zou welkom zijn. Voorlopig kom ik niet verder dan cinema, binnenspeeltuin of zwemmen, en ik weet niet of ik het wel zie zitten, helemaal alleen gaan zwemmen met die twee.
Als iemand leuke suggesties heeft voor een activiteit met twee kindjes in Gent deze week, hoor ik het graag.

Intussen ben ik al een tijd druk bezig met de voorbereidingen voor de volgende vakanties. De inschrijvingsperiode voor de opvang voor de Paasvakantie loopt. Dus moeten er knopen doorgehakt. Zoon kan kiezen tussen opvang, voetbalkamp of scoutskamp. Al is voetbal enkel op papier een optie, want het is in Melle en ik krijg hem daar niet ’s morgens. De dochter afzetten in de opvang, dan naar Melle met fiets of openbaar vervoer en dan naar Brussel, dat zou in de praktijk al gauw meer dan 3 uur kosten. En dan moet de werkdag nog beginnen. Ver is het allemaal niet, maar zonder auto ben je snel heel lang onderweg. Dus ben ik hem een beetje aan het stimuleren om op scoutskamp te gaan. Dat is 5 nachten weg van huis, het langste ooit. En zijn beste vriend gaat niet mee. Dus heb ik wat rondgehoord bij andere kindjes die hij als vriendjes opgeeft maar die niet van zijn school zijn en die blijken wel mee te gaan. En is hij gematigd enthousiast om het ook te wagen. Hij vindt 5 nachten eigenlijk te lang, maar ja, daar is weinig aan te doen, het is met zo’n dingen natuurlijk alles of niks. Ik heb dus alleen de Dochter ingeschreven in de opvang en we gaan ervan uit dat Zoon op kamp gaat.

Intussen ben ik aan het mailen met de konijnenopvang om het verblijf van Harry en Pluisje tijdens onze vakanties in april en augustus te regelen, dat moet ook op tijd gebeuren of er is geen plaats. En Harry moet tussendoor nog een vaccinatie krijgen.

Als ik dan vertel dat de collega op het werk ook de komende weken afwezig blijft, dan weet je het wel, drukke tijden…

Work work work work work

Geen tijd om te bloggen helaas. Wanneer twee van de 3 collega’s ziek vallen, is plots werken al wat er overblijft. Gisteren om 22u15 thuis na opleiding, vanmorgen om 7u30 alweer onderweg. Vroeg onderweg omdat ik vanavond naar theater ga. Wat bij nader inzicht pas om 21u begint. Ik had dus gerust een extra half uur kunnen slapen. Tijd voor weekend, mijn kop staat op ontploffen.

En he, waar is die lente nu naartoe?

Naar buiten!

Het mag dan nog volop winter zijn, aan het weer te zien lijkt de lente in het land. Blauwe lucht en superveel zon. Dan MOET ik naar buiten. Elke zonnestraal gaan opslorpen. En al helemaal in het voorjaar. In de zomer is het vaak gewoon té warm en dan begin ik me na korte tijd alweer ongemakkelijk te voelen. Maar de lentezon, die doet echt deugd. Fysiek, maar ook mentaal.

En dus sprong ik vrijdag op de fiets voor een vertrouwde tocht op mijn eentje van een uur. En liep ik nog de stad in voor een ontbijt met een vriendin en wat gesnuister in enkele winkeltjes. Ik wou tot slot nog wat gaan lezen aan het water, maar toen was het alweer tijd om de kinderen van school te halen.

Zaterdag was er niet echt overdreven veel buitentijd door de hobbies van de kinderen maar we haalden wel ons eerste ijsje van het seizoen, of toch de dochter deed dat en wij liepen mee. En ik fietste/wandelde van en naar de hobbies.

En zondag was een en al buiten genieten. Eerst opnieuw een fietstocht van een uur, met verdomd stevige tegenwind, daar heb ik toch wel op gevloekt. Wel leuk was de ruiters die ik onderweg tegenkwam. Dat zorgde direct voor heimwee naar mijn eigen vele wandeluren op een paardenrug. Na het middageten trokken we dan naar een park in de buurt zodat Zoon kon voetballen en de Dochter wat in de zandbak en op het klimrek kon aanmodderen. Kon ik heerlijk lezen in de zon. Tot twee Gentse acteurs met kroost arriveerden. Ja mensen wat zijn die extraverte medemensen luid. Probeer dan maar een te lezen. Grote fan als die op een podium staan, maar zo op een zondagmiddag waren ze toch wel heel aanwezig. En ik heb weinig focus dus dat combineerde minder goed. Maar zo heb ik weer alle acteursroddels gehoord en en in de zon gezeten.

Alcohol Tag

Maandag is blijkbaar ‘steel eens een tag van op de blog van satur9’-dag. Volhardend in die goedaardige boosheid breng ik vandaag dus de alcohol tag.

Wees niet teleurgesteld want ik drinkt misschien maar 1 of 2 glazen alcohol op een maand en soms zelfs dat niet. Er gaan hier alcoholloze maanden voorbij zonder dat het me zelfs maar opvalt. Feit is dat ik absoluut geen bier of wijn lust en dat is wat er meestal wordt geschonken op sociale gelegenheden. In mijn studententijd heb ik wel wat meer gedronken en mijn lichaam kon dat allerminst appreciëren. Toen heb ik enkele jaren geen druppel gedronken. En nu drink ik als ik er zin in heb maar altijd wel bewust. Alcohol hoort er voor mij eigenlijk nooit standaard bij, ik kan altijd makkelijk zonder, ook op feestjes. Dus als ik al eens drink, is het bewust en met smaak. Nooit omdat het er bijhoort.

OP EEN TERRAS DRINK IK GRAAG

Homemade ice tea of limonade. Of een koffie. Overdag drink ik eigenlijk nooit alcohol. Op een hete zomeravond mag dat ook een ricard zijn of een negroni.

WIJN 4 LIFE OF BIER ALL THE WAY?

Geen van beide, yuck yuck yuck.

WAT DRONK JE OP JE 16E?

Ik mocht zelden uitgaan voor mijn 18^e en als ik al eens buiten mocht, zal het mazout geweest zijn (bier met cola, ideaal recept voor buikpijn) en later appeljenever of bacardi breezer.

HET SMERIGSTE DAT JE OOIT DRONK?

Ik ben eens heel ziek geweest van bacardi cola op reis dus dat zal ik niet meer gauw aanraken, stroperig spul. Voor de rest vind ik heel veel smerig; wijn, de vruchtenschnapstoestanden die mijn pa al eens dronk (de niet zoete pure alcoholtoestanden).

WAT DRINK JE OP EEN FEESTJE?

Helaas doorgaans cola, bij gebrek aan een feestelijk niet alcoholisch alternatief. Tenzij er cocktails zijn. Of Gin tonic. Daar ben ik ook wel heel blij mee.

OP VAKANTIE DRINK IK…

Water, koffie, frisdrank, iced coffee. In Italië limoncello. Op restaurant mag dat een ricard, negroni of een gin tonic zijn als aperitief. Als de plaatselijke drank drinkbaar is, wil ik me daar ook al eens aan wagen.

ALLEEN DRINKEN MET GELEGENHEDEN OF OOK THUIS?

Allebei, maar zoals gezegd allebei zeer zelden.