Maand: maart 2004

zeehondenjacht

Bron: www.gaia.be
 
Dit jaar dreigt de geschiedenis in te gaan als het jaar van het grootste bloedbad op het ijs sinds 1967: meer dan 300.000 jonge zeehonden van een paar weken oud werden toen gedood.
Dit moet stoppen! GAIA roept daarom iedereen op om te protesteren. Met het schrijven van een protestbrief naar de Canadese regering helpt u de zeehonden.

Het Wereld Natuur Fonds Canada steunt deze slachting van 1 miljoen Canadese zeehonden.
Tot verbijstering van internationale dierenbeschermers heeft de Canadese afdeling van het Wereld Natuur Fonds (WWF) in een recent intern document verklaard geen bezwaren te hebben tegen de barbaarse jacht op 1 miljoen zadelrobben en klapmutsen, in de komende 3 jaar aan de Canadese Oostkust.
De jacht zal vanaf begin maart in volle hevigheid losbarsten en duren tot medio mei.

Op de website van Gaia kan je een protestbrief sturen naar de Canadese regering en het WWf Canada.

http://www.gaia.be/nl/canada.php

Zomeruur

Ultrakort maar fijn weekend gehad. Ultrakort met dank aan werken op zaterdag en het zomeruur, wat samen dus een weekend oplevert van 23u. ’t Is de moeite. Maar kom.
Ik geraak totaal niet aangepast aan dat nieuwe uur, gisteren gegeten op de meest onmogelijke tijdstippen, ’s avonds mijn bed niet ingeraken (laat opgestaan dus totaal niet moe) maar er natuurlijk vanmorgen dan ook niet uitgeraakt en nu ben ik dus zo suf als een gedrogeerde tuinkabouter. Heb de hele middag zitten geeuwen, en nu zit ik gewoon aan mijn bed te denken. Nu ja, morgen beter.
 
Een voordeel van dat zomeruur; de lente is blijkbaar weer in het land! Gisteren alvast een terrasje gedaan. Héérlijk! Beetje gewandeld ook, lekker relax in het zonnetje. Beetje ontspannen voor de drukte van deze week en de gegarandeerde chaos van volgend weekend…

Mooi weer vandaag

Wat een zalig weertje! Beetje fris, maar dat zonnetje, zaaaaaalig!
 
Het is weer een eindje geleden dat ik hier nog iets ben komen schrijven… I know… Maar ik heb naar goede gewoonte wel een ton excuses hoor: ten eerste is de pc thuis zo danig terminaal dat mijn blog van daaruit updaten ongeveer een uur kan duren, afhankelijk van of hij om de 2 dan wel 10 minuten crasht. Daarnaast is het op het werk momenteel zo druk dat ook daar amper ooit tijd rest om eens iets te bloggen, en als ik wel pauze heb, ben ik te moe. Ja, het is altijd wat… Bovendien is het met de verhuis op een week afstand nu behoorlijk druk! En spannend! Aaaaaaaaaaaaaaaah (hysterische gil)…
Maar positief spannend hoor, ik vind elke seconde ervan heerlijk!
Vandaag nog een nieuw treinabonnement gehaald, one small step for mankind, maar wel een stap dichter bij samenwonen, dus reden genoeg voor pure euforie.
Nee mensen, ik héb niks gedronken of gepakt, ik ben gewoon in mijn nopjesssss!
 
Verder nog leuk nieuws, mijn lief heeft als samenwoonverrassing alvast kaarten voor Werchter besteld… Ongelofelijk he… We gaan de dag dat Lamb en de Pixies enzo komen. Ik kijk er echt al naar uit! Zo’n affiche!!!
 
Een grote goed nieuws show dus. Is er dan niks negatiefs in mijn leventje? Best wel hoor, er is momenteel een groot storend minpunt, en het zit rechtsonder in mijn mond, en het heet wijsheidstand. Een echte pest. Bah bah bah…

Nr 4991 was…

Naar trouwe gewoonten heeft de 5000e bezoeker zich niet gemeld (gij onbekende snoodaard!), maar wie zich wel gemeld heeft en dus een vermelding verdient, was nummertje 4991, en dat was Aude (link naar haar blog vind je in de kolom “Gelinkt” aan de rechterkant).

Groot nieuws

Er zijn al maanden veranderingen op til in mijn leventje. Grote veranderingen. En toch heb ik er op dit blogje nog met geen woord over gerept. Waarom weet ik niet. Misschien omdat ik onlangs ben geconfronteerd met de onveiligheid van communicatie via het internet, wat je wantrouwiger maakt. Maar de pot op met alle mensen met slechte bedoelingen, dit is tot nader order nog steeds mijn blogje dus kan ik hier perfect op schrijven wat me bezighoudt!
 
Dus grote stap in aantocht, en wel: samenwonen!
Ja, je leest het goed. Josie woont nog steeds onder de veilige vleugels van haar mammie en pappie en heeft nu besloten dat het tijd is om daar eens vanonder uit te kruipen en de eigen vleugels uit te slaan. Door jaren van kotbestaan in het mooie Leuven (zucht, wat mis ik die stad) is er al wel danig met de eigen vleugels geklapperd en geflapperd, maar echt op eigen poten staan kun je het studentenbestaan toch bezwaarlijk noemen. Maar het heeft me wel al veel bijgebracht.
Dus ja, over een paar weekjes volgt de grote stap, en nu zitten we midden in de chaos van de voorbereiding. Aangezien mijn lief noch ik erg getalenteerde planners zijn, kan je wel degelijk van een chaos spreken, maar we raken er wel. En wat niet voor de verhuis geregeld raakt, doen we wel nadien, het is hier immers België, het is niet alsof we in de brousse van honger zullen omkomen…
 
Bij deze, iedereen die tips heeft hoe de dingen wel, dan vooral niet aan te pakken, ze zijn welkom!
 
Josie-die-toch-een-klein-beetje-drempelvrees-heeft-maar-langs-de-andere-kant-razend-enthousiast-is

Gezien bij Silverfeather

The Dante’s Inferno Test has banished you to the Sixth Level of Hell – The City of Dis!
Here is how you matched up against all the levels:

Level Score
Purgatory (Repenting Believers) Very Low
Level 1 – Limbo (Virtuous Non-Believers) Low
Level 2 (Lustful) High
Level 3 (Gluttonous) Low
Level 4 (Prodigal and Avaricious) Moderate
Level 5 (Wrathful and Gloomy) Moderate
Level 6 – The City of Dis (Heretics) Very High
Level 7 (Violent) Moderate
Level 8- the Malebolge (Fraudulent, Malicious, Panderers) Moderate
Level 9 – Cocytus (Treacherous) Moderate

Take the Dante’s Inferno Hell Test

Lente!!!

Ik ben nogal gevoelig voor het weer buiten… Waarmee ik dan vooral bedoel dat het weer nogal een aanzienlijk effect heeft op mijn humeur. Buiten grijs en miezerig, en zelf dan niet buitengewoon goed in je vel zitten die dag, dat versterkt elkaar nogal eens. Maar een doorsnee dag kan een pak beter lijken als de lucht blauw is en ik de zon kan zien. Raar, maar het is gewoon zo!
Komt daarbij dat ik een echt lente-mens ben. Bij temperaturen van 30° en meer ben ik tot niets meer in staat, dan krijg je me niet uit huis en als ik dan toch buiten moet, niet uit de schaduw. Dus in de hoogzomer mijd ik de zon. De winter is dan ook weer niks voor mij, want ik verdraag de kou al even slecht als de hitte. En de herfst, ja, die kan mooi zijn (en winter en zomer ook natuurlijk), maar toch ook een beetje triest; het einde van alles: van het jaar, van het mooie weer, van de lange dagen,…
DUS, geef mij maar een mooie lente. Dan begint het echt te kriebelen, dan voel ik de energie en de levenslust letterlijk door mijn lijf kolken, dan voel ik de onweerstaanbare neiging om me te nestelen in de zon, om elke vrije seconde buiten door te brengen, al wandelen, of op een terrasje, dan voel ik me op slag supervrolijk…
Morgen niet werken, en ik ga er dus van genieten, laat die zon maar komen!!!

Weekend!

Het weekend was zalig. En zoals altijd véél te snel voorbij! Ik heb de indruk dat we heel erg actief geweest zijn, maar tegelijkertijd toch ook erg veel gewoon gerelaxt en gedaan waar we op het moment zin in hebben, zo zitten we nu eenmaal een beetje in elkaar. Veel mooie voornemens en plannen, maar op het moment vooral doen wat er ons dan het beste/leukste lijkt…
 
Zaterdag vooral erg druk bezig geweest met shoppen; een aantal dingen gevonden, een aantal andere (nog) niet. Een deel van de buit is alvast de DVD van Anyway the Wind Blows. En toen we die in de Fnac haalden daar het bord bekeken met de dingen die er in het Forum werden georganiseerd, en zo ontdekt dat Flip Kowlier een paar uur later een miniconcert zou geven. En dat dus maar meegepikt.
Er was véél te veel (irritant) volk voor dat piepkleine zaaltje, maar het was echt de moeite. De nieuwe songs klonken veelbelovend, goed gebracht, leuk,… Kowlier is echt wel een persoonlijkheid, zijn bindteksten waren onweerstaanbaar grappig, echt fijn. Ik heb de cd nog niet gekocht, maar dat singletje spookt sinds zaterdag wel door mijn hoofd en ik word er goed gezind van!
’s Avonds dan naar het Eiland gekeken, echt hilarisch die aflevering…
 
Staan deze week gepland: arbeiten! Ja, daar kan een mens niet onderuit… Maar ook een beetje vrije tijd, ik zie nog wel hoe ik die juist invul. Misschien nog eens wandelen met Sim, heb die tenslotte toch 2 weken moeten missen toen hij met mijn ouders op vakantie was. Vandaag moest hij overigens in bad, hij zal wel lekker fluffy zijn als ik straks thuiskom…
 
Voila, that’s it for today…