Ecowear: Two Thirds

De laatste jaren heb ik de ecologische en fairwear ontdekt. Geen fastfashion meer aan 10 euro per trui die na twee wasbeurten uit vorm is en waar er een maand later alweer een compleet andere collectie van in de winkel ligt. Ik probeer vooral mooie, duurzame stukken te kopen. Een pak duurder in aankoop, maar ze blijven mooi. Misschien denk je dan aan de traditionele geitenwollen sokken, maar niks is minder waar. Tegenwoordig is er werkelijk een gigantisch aanbod aan mooie, hippe en ecologische kledij. In Gent zijn er zelfs enkele winkeltjes waar ze niks anders hebben (denk aan Supergoods bijvoorbeeld). Maar ook in de ketens zoals AS Adventure kan je wel mooie dingen scoren.

Ik heb al een paar lievelingsmerkjes; Skunkfunk vroeger, Armed Angels, KOI en Mud voor jeans, Veja voor schoenen, mijn ongelofelijk mooie parel van een sjaal van Wolvis, de ondergoedjes van La Fille d’O,…

Via Facebook ontdekte ik echter een mij totaal onbekend merk. Two Thirds. Kenden jullie het al? Gisteren kreeg ik mijn eerste bestelling aan huis geleverd en ik ben er superblij mee.

Ze verkopen niet in de winkel (dat ik weet), maar je bestelt online. En je bestelt en betaalt voor kleren die soms nog niet gemaakt zijn. Op die manier produceren ze niet teveel en moeten ze niks weggooien. Ze verzenden wel maar 1 keer, dus in dit geval heb ik exact 1 maand op mijn bestelling moeten wachten omdat 1 trui pas na een maand op de planning stond.

Ze hebben mooie kledij van kwaliteitsvolle materialen (wol, katoen) waarbij je van elk stuk kan kiezen uit verschillende kleuren. Toevallig koos ik deze keer allemaal roodachtige tinten:

Een lichte gebreide trui, een wollen jas en een thuiswerktrui van zacht verlours. Bij ontvangst was alles niet in plastic ingepakt maar in papieren zakjes. De maten zaten helemaal perfect. De jas is niet superdik, maar dat stond ook duidelijk zo aangegeven op de site. Voor heel koude klimaten hebben ze er met dikkere wol, maar ik vond dit model nu net mooi. En kou zal ik er niet in leiden, het is Shetland wol.

Alles wordt niet alleen in Europa bedacht, maar ook geproduceerd, meer bepaald in Portugal. Je zou denken dat ik korting heb gekregen voor dit artikel, maar dat is natuurlijk niet zo, ik ben gewoon oprecht blij dat ik dit mooie en ethische merk heb ontdekt! En ik mezelf met leuke kleren kon verwennen in deze lastige tijden.

Shoppen

Sinds corona ben ik geen ene keer gaan shoppen. Soms mocht het gewoonweg niet. Op andere momenten mocht het op zich wel, maar zag ik het niet zitten. In het begin dacht ik ook dat ik best wel één seizoen zonder nieuwe kleren kan en dat ik dus beter gewoon even afwacht en dan gewoon later wel ga shoppen. Online koop ik veel voor de kinderen, maar minder voor mezelf omdat je dan niet kan passen. En gewoon bewust teveel bestellen en dan de helft gratis terugsturen, vind ik niet echt ecologisch of ik heb daar gewoon geen zin in. Kleren pas ik nog altijd graag.

Maar nu corona maar blijft aanslepen koop ik toch graag ook nog eens iets nieuw. Beperkt, want ik pas toch nog altijd liefst. Maar vandaag kwam er toch een levering waar ik blij mee ben, een rokje en een kleedje van Armed Angels van bij Juttu. Een eco en fair merkje die bovendien goed zittende en mooie dingen maken. En ik heb geluk, ze zitten ook nog eens allebei als gegoten. Er was wel maar één van de twee in de solden. Zo kan ik deze zomer toch nog ‘es iets nieuw dragen. In het begin van de zomer kocht ik ook nog gerief in de korting van 4 Funky Flavours, maar dat is ook alweer een tijd geleden.

Voor de kinderen heb ik al redelijk veel online gekocht, voor hen koop ik altijd meer dan de helft gewoon online, daar zijn er mooiere en duurzame merkjes te krijgen. Maar vandaag kwam er ook voor hen nog een pakje toe met ecologisch gerief uit de solden. Want ze zijn allebei weer flink gegroeid de laatste maanden. Op zich hebben ze niks meer nodig van zomergerief, maar ik kocht al een trui en een broek die vooral in de winter gaan kunnen dienen en nog wat spullen op de groei.

Vakantie boeken, ikea plunderen, een nieuwe boekentas én nieuwe schoenen, oftewel een welbesteed weekend

Ik denk dat ik gerust mag stellen dat we het afgelopen weekend elke minuut nuttig besteed hebben. En aan een serieus tempo ook.

Zaterdagmiddag hebben we nat zwemlessen en ballet de kinderen al voorzien van nieuwe schoenen. Ze kozen elk een paar coole Veja sneakers bij Aap noot mies. Witte met drie kleuren voor Zoon, blinkend gouden voor de dochter. Een beetje op de groei gekocht dus normaal kunnen ze er nu een tijdje tegen.

Zondagochtend stonden we om 9u55 voor de gesloten deuren van Ikea met een lange boodschappenlijst. Ik dacht dat het wel zou meevallen met de drukte, maar dat bleek absoluut niet het geval. Op dat uur stond de parking al half vol. Het vroege uur liet ons wel toe om als tweede tijdens een vorig bezoek teveel gekochte spullen te retourneren zonder een half uur te moeten aanschuiven. De kinderen gingen ermee akkoord om tijdens ons bezoek te gaan spelen in de opvang. Zoon stond daar nooit eerder echt open voor én is bovendien een heel goede helpen tijdens het winkelen, maar de Dochter is een ongeleid projectiel en dus waren we wel blij dat we ze konden achterlaten in het ‘speelparadijs’ terwijl wij aan een rotvaart tussen al de slenterende shoppers crossten om onze twee grote karren te vullen met kasten, glazen, kussens en meer.

Tegen etenstijd waren we ongeveer klaar en gingen we in de tergend lange rij aanschuiven voor een bord balletjes en een dessertje. Voor 30 euro hadden we met 4 gegeten, extra frieten, soep, dessert en drankjes inbegrepen. En nog lekker ook.

Van Ikea ging het naar een kinderklerenwinkel die toevallig ook open was die zondag én waar naar verluidt Jeune Premier boekentassen gescoord konden worden aan halve prijs. Dat is al eens de moeite om voor naar Lochristi te rijden vond ik. Heel veel keuze was er niet meer, maar de Dochter zag in één oogopslag haar droomboekentas met eenhoorns en regenbogen en het was dus direct gebakken.

En alsof dat allemaal nog niet genoeg was om van een succesvolle en leuke dag te spreken, hebben de wederhelft en ik in de late namiddag en avond dan nog een reis geboekt. Vrijdag was ik beginnen kijken naar bestemmingen en zondag geboekt, voor ons persoonlijk toch een snelheidsrecord. Het was even wanhopen toen zaterdag de vliegtickets in 1 slag 400 euro duurder waren geworden, maar dat hebben we kunnen oplossen door via Schiphol te vliegen. Een beetje stom maar wel de moeite om 500 euro uit te sparen lijkt me.

In de paasvakantie trekken we dus voor een weekje naar het Canarisch eiland La Palma, volgens velen het mooiste Canarische eiland. Ik koos het omdat het minder toeristisch is en je er vulkanen hebt, wat een plus is met een zevenjarige jongen in huis. We boekten een mooi huisje op een heuvel met zicht op de oceaan zoals daar alle vakantiehuisjes zijn blijkbaar. Met een eigen zwembadje voor de kinderen en een mooi terras om ’s nachts naar de blijkbaar fantastische sterrenhemel te kijken voor ons. Iets om alvast heel erg naar uit te kijken…

Veertig worden in enkele hoogtepunten

• Na het afleveren van de kindjes in de school een ontbijtadresje uitproberen dat we nog niet kennen. We belandden bij FranzGustav. Het pand werd verbouwd en geopend toen de Dochter nog in de crèche zat dus ik liep er bijna elke dag voorbij, maar was er nog nooit binnen gestapt. Ondanks enkele plannen in die richting. We hadden het kot bijna voor ons alleen, het onbijt was supersmakelijk (we hebben ons allebei wat beperkt, je kan er ook heel de dag door brunchen) en de koffie was van de beste van Gent. En dan zette de barman The Suburbs van Arcade Fire op. Een van mijn lievelingsplaten. Precies of ze wisten dat het een speciale dag was.
• Schoon nieuw gerief kopen. Niet dat we echt iets nodig hadden. Maar altijd leuk om wat te shoppen samen. Ja, ik heb een man die graag mee gaat shoppen. Zalig. Enfin, we liepen eerst langs Miano voor kleine stekkeroorbelletjes omdat ik die regelmatig kwijt speel. Dan naar Juttu, een van mijn favoriete winkels waar ik een supermooi kleedje vond. Iets feestelijk dat ook gewoon gedragen kan worden. Prima, want ik vroeg me al af wat ik die avond moest aandoen. Ik vond er nog grappige kerstkaartjes ook en de wederhelft dook in de truien.
  
• We vervolgden onze shoppingtrip op volledig verantwoorde manier bij Supergoods.
  Ik probeer enkel nog eco en faire jeans te kopen en na al de skinnies had ik zin in een mooi straight model. Ik kocht in deze winkel al een supermooie Kings Of Indigo maar kwam nu uit bij een jeans van Mud. Duurzaam en ecologisch gemaakt en nog supermooi ook. Ik content. Ik kocht er nog oorbelletjes bij die komen van een tewerkstellingsproject van andersvalide mensen in Kenia.
  
• Na een snelle lunch thuis (wegens geen plaats in de lekkere soepbar) fietsten we naar de Kinepolis voor Fantastic Beasts: the crimes of Grindelwald. Een must voor de Harry Potter-fans, mooie beelden, onderhoudend, maar geen oscarwinnaar of voer voor cinefiele zielen. Niettemin leuk woensdagmiddagentertainment onder ons tweetjes.
• Terwijl de wederhelft de kindjes ging ophalen bij de oma en naar de voetbaltraining brengen genoot ik van een heet bad en kon ik mij rustig klaarmaken (nieuw kleedje en oorringen eens uittesten). Uiteraard werd dat gekoppeld aan nuttige activiteiten zoals de vaatwas legen, opruimen, de boterhammen van de kindjes smeren voor de volgende dag en de talrijke konijnenkeutels uit het kot scheppen. Konijnen houden hun keutels niet op omdat ik die dag toevallig jarig ben.
• En dan was het wachten tot onze lieve babysit aankwam om de kindjes die net thuis kwamen van de voetbal over te nemen en naar Vrijmoed te wandelen, het in onze ogen beste Gentse restaurant en dan nog op 5 minuten van onze deur. We gingen er twee jaar geleden ook en toen schreef ik al een uitgebreide review hier.
  We twijfelden aan het aantal gangen maar aangezien mijn maag al maanden lastig doet, kozen we voor vier. Samen met de twee gangen van hapjes en al de versnaperingen bij de koffie achteraf kom je eigenlijk toch op 6 gangen uit.
  Het was puur genieten. Vrijmoed heeft een gewoon menu en eentje voor vegetariërs. Er kwam oa gebrande spitskool met limoen op tafel (superfris), een bereiding met een schorseneer en ei, witloof met miso die overheerlijk was en dat terwijl ik eigenlijk geen witloof lust en tot slot een werkelijk ongelofelijk dessert met appel, groene kruiden, selder en platte kaas. Superspeciaal bij de eerste hap en dan elke hap lekkerder en lekkerder.

Kleedjes gaan shoppen

Het was weer grote braderij en 20% korting bij koppelverkoop bij een van mijn favoriete winkels, Brooklyn in de Veldstraat. We zijn op reis bij het begin van de solden, ik kan zeer zelden gaan shoppen sinds onze twee monsters er zijn en met die koppelverkopen is er gewoon nog weinig in mijn maat tijdens de solden. Al die dingen hield ik mezelf voor toen ik met een gigantische hoop kleren het pashokje in ging.

Eigenlijk was het argument ook dat ik nog 1 of 2 bloesjes met korte mouwen nodig heb voor de zomer. Daarvan vond ik er echter maar 1. Helaas hing die winkel vol met mooie kleedjes en hangt mijn kast eigenlijk ook al vol met mooie kleedjes. Zucht. Geen verantwoorde aankopen dus. Toch kon ik ondermeer deze buit echt niet weerstaan…

Een goudkleurig kleedje. Geen idee of zoiets wel zou mogen van een kleurenconsulent, maar ik vond het zoiets leuk en compleet a-typisch dat ik het moest hebben. Ook al kostte het veel te veel geld, zelfs na de 20% korting… Mooi?

Ik heb al veel van Skunkfunk en ging daar niks meer van kopen, maar dit groentje heeft zo’n mooi stofje en een beetje een andere snit dan al mijn andere Skunkfunkkleedjes dat het mee moest. Ideaal om te gaan werken en eigenlijk ook prima voor andere gelegenheden.

En dan nog een jas en twee rokjes. Ik ga ze niet allemaal tonen, maar deze knalblauwe vond ik toch wel te mooi om te laten hangen. Niet?

Fille d’O

Ik was wel heel erg blij met het verjaardagscadeau dat ik in december van mijn mannen kreeg, een bon van La Fille d’O. Ik zit ondertussen al meer dan 3 jaar borstvoedingsbh’s te dragen wat betekent dat mijn oude lingerie ook al best oud is en het kriebelde voor iets nieuws. En bij La Fille d’O ben ik nog nooit langsgeweest. Dus ik was heel aangenaam verrast en kreeg er direct veel zin in. 

Ook al was Zoon de bon mee gaan kopen, gaan kiezen doe ik toch liever zonder ons jong grut dus het was geduld oefenen tot ik eens een dag verlof kon nemen om te gaan shoppen. Ondertussen had ik op de site al een geweldige bh gevonden. Ik had er helemaal mijn zinnen op gezet toen bleek dat het een bikini was. Het zou dus nog een zoektocht in de winkel zelf worden dan.

Eens daar bleek de bewuste bikini eigenlijk ook prima als bh te kunnen volgens de verkoopster. Ik paste enkele exemplaren maar mijn eerste liefde, de Liquid Bones, bleek toch nog altijd de juiste. Al moet ik toegeven dat alles er goed uitzag EN fijn zat. Eerlijk gezegd best een groot verschil met andere winkelervaringen. Bij sommige merken zit er precies gewoon niks goed, maar gelukkig had ik ondertussen al enkele goede merken gevonden.

Hier de Liquid Bones dus.

De shopervaring dan. Wel, ik ben laaiend. Vriendelijke verkoopster die je laat doen maar direct met de glimlach komt helpen als je erom vraagt. De bh’s zijn licht anders ontworpen dus de hulp om alles goed af te stellen en te sluiten was zeer welkom. Lief en ongedwongen. Ik voelde me direct op mijn gemak. Mooie grote ruimte ook, luxueus en prettig. Leuke collectie ook. Lang niet alles was op mijn lijf geschreven, maar ik zou me er zonder problemen arm kunnen shoppen. Want goedkoop is het helaas niet. Zonder de korting die er gelukkig wel was, zou ik voor mijn setje afgeklokt zijn op een stevige 250 euro. Nu ging er net op dit model gelukkig 30% af en dankzij de bon van mijn mannen werd het helemaal betaalbaar natuurlijk.

Voor die stevige brok centen krijg je dan wel goed gerief dat in ons land met de hand is gemaakt en gewoon zit als een huis. Ze hanteren andere maten dan al de rest en ik was even bezorgd hoe dat zou uitpakken, maar alle drie de modelletjes die ik had gepast, zaten als gegoten gewoon.

Conclusie; dit is een blijvertje. Ik ga mijn oude goedkopere adresjes niet verlaten, maar als ik de centen kan missen ga ik me hier toch af en toe eens laten verwennen met moois denk ik

Swappies en kerstkaarten

De babysit zei last minute af, iets wat mij de laatste tijd te vaak gebeurt. Het weekend viel dus wat in het water. Of zo leek het toch. Want uiteindelijk trok ik er dan maar alleen op uit voor enkele korte maar leuke en orginele shoppinguitjes.

Zo stond ik zaterdag om iets na tienen al in de Blekerijstraat voor de stockverkoop van Hello Josephine. Belachelijk vroeg dacht ik want het ging maar om tien uur open, maar het was er al zo druk als in een kleine bijenkorf en aan het outletrekje werd al een klein beetje gedrumd. Aan de kassa was het ook al tien minuutjes aan te schuiven. Maar -30% op de nieuwe collectie en dus outlet aan schone prijsjes zorgde voor heel erg veel shopplezier. Ik kwam thuis met een lading aan 4 Funky Flavours, Maxomorra, Wild en Albakid voor mijn klein gespuis. Het gedochterte trok meteen al een van de nieuwe broeken aan onder haar kleedje. Allemaal eco, origineel en kleurrijk, daar geef ik graag wat meer geld aan uit.

In de namiddag trok ik vergezeld van de honden nog snel langs Travak omdat er op de Kouter een pop up met originele kerstkaarten zou zijn. Ook dat leverde een leuke buit op. Kwestie dat ik de kaartjes met kinderfoto’s al grondig beu begin te worden en eens iets anders wou. Bereid jullie al maar voor op killersanta’s en andere ongein.

Grappig trouwens hoe grote honden voor sommige mensen de schrik van hun leven zijn, zelfs als ik bijvoorbeeld zelf met twee kleine kinderen op stap ben wat toch een teken zou moeten zijn van de braafheid van die loebassen. Maar ik neem ze nog zelden mee de stad in en dat merk je helaas ook wel aan hun behendigheid in grote massa’s…

Zondag dan stond Let’s Lous Art op het programma. Een superleuk marktje waar creatievelingen hun zelfgemaakt spul slijten. Denk aan kaartjes, juwelen, kinderkledij, handtassen en ander leuks. Ik was er vandaag met een missie. Ik doe mee aan een kerstswap en slaagde er echt niet in om een cadeau te vinden voor mijn ‘swappie’. Ook al is het getrokken vanuit een themagroep rond bewust ouderschap, geitenwollen sokken onder elkaar zou je dan denken, toch had ik iemand met een heel andere leefwereld dan de mijne en leek geen enkel van mijn ingevingen goed genoeg. Maar op het marktje vond ik dan toch iets erg leuk, volgens mij toch, hopelijk deelt de swappie mijn mening. Ik vond er ook nog kerstcadeaus voor de wederhelft en ook voor de meter van Zoon. Er waren voor mezelf ook nog superleuke juwelen maar toen was mijn cash geld op. Nadeel van zo’n beurzen is dan weer dat er geen bancontact is… 

Skinny Love

Skinny jeans, daar doe ik niet aan mee. Been there, done that. Toen ik zo’n jaar of 16 was heette dat nog gewoon een stretch jeans en lag mijn kast daar vol mee. We hebben dat achter ons gelaten en lang leve de boot cut, veel mooier toch. Laat de tieners maar denken dat ze het warm water hebben uitgevonden. Ha.

Tot ik er plots toch zin in kreeg, in terug strakkere broeken. Maar ik wou er niet zomaar één, ik wou eens Nudie Jeans uittesten. Zouden zo fijne broeken zijn volgens velen. En dus stapte ik Today is a good day in, Gents fijn adresje voor fair fashion en vroeg naar een mooie broek. Op de site had ik een hele mooie grijze gezien. 

Er was echter nog niks van de nieuwe collectie binnen en in de hele winkel lag er 1 jeans in mijn maat, een zwarte dan nog. Maar het was liefde op het eerste gezicht, om eerlijk te zijn. Ze zit gewoon als gegoten. Heel even wennen, dat wel, maar ik zie het wel zitten.

Uitgetest: Pavina glas van Bodum

Van de lieve mensen van Fun mocht ik deze mooie dubbelwandige glazen van Bodum eens uittesten. Als koffieliefhebber sloeg ik dat voorstel uiteraard niet af.

Om heel eerlijk te zijn heb ik al enkele dubbelwandige glazen, van Nespresso. Ik vind ze supermooi en gebruik ze heel graag, maar omdat ze handgeblazen zijn mogen ze absoluut niet in de vaatwas en komen ze dus zelden uit de kast. Het is me echt teveel werk om die telkens te gaan afwassen. Ik was dan ook zeer opgetogen toen ik in het foldertje van Bodum las dat deze glazen wel gewoon de vaatwasser in kunnen. 

Er zitten twee glazen in de verpakking. Simpel, strak design. Het mooie aan dit soort glazen is dat je je drankje heel mooi kan zien, bijvoorbeeld als je een espresso of cappucino zet en je die veschillende laagjes ziet vormen in je glas. Daar hou ik eigenlijk wel van.

Zoals je kan zien, oogt het doorlopen van de koffie in zo’n glas alleen al smakelijk. Het buitenste glas blijft heerlijk koel dus je kan zonder problemen ermee rondlopen. Ik was druk aan het werk en had de koffie naast mijn laptop geplant en hem dan even vergeten. Maar effectief, toen ik er na enkele minuten aan dacht was de koffie nog heerlijk warm.

Je kan dit soort glazen uiteraard ook gebruiken om koele dranken langer koel te houden, maar dat moet ik later nog eens uittesten.

Het enige schoonheidsfoutje wat mij betreft was dat het er toch lichtjes aangedampt uit ziet. Mijn andere glazen zijn iets minder transparant en misschien dat het daardoor iets minder opvalt.

Kinderschoenen

Zaterdag maar liefst twee paar kinderschoenen gekocht…

Zoons eerste twee paar waren destijds Bobux, die hebben niet enkel van die zachtleren slofjes maar ook heel goede schoenen. Ik krijg ze echter niet meer te pakken in Gent en dus kwamen we terecht bij Torfs. Redelijk wat Bumba rommel, maar daarnaast toch ook wel enkele zeer degelijke en mooie merken waarvan Stoned and Bones onze favoriet is, ik denk dat hij de afgelopen twee jaar amper nog iets anders heeft gedragen op 1 paar hele mooitjes van Bisgaard na. Maar tegenwoordig kijk ik dus gewoon welke versie van Stoned and Bones we allemaal de mooiste vinden en die wordt het dan meestal. En zo koos hij er ook weer een paar lichtgroene sandalen uit.

Dochter droeg tot nu toe gewoon overal haar Bobux slofjes, ook buiten. In de crèche in de herst en winter regenlaarsjes. En af en toe eens de oude schoenen van Zoon, maar die velcro heeft de tand des tijds niet doorstaan en dus verliest ze die altijd. Dus toch maar tijd voor een eigen paar schoenen. Bij Torfs vond ik echter weinig. Ik hoorde een andere mama het woord ‘prinsesje’ in de mond nemen bij het overaanbod aan roze en goud en toen kon ik niet snel genoeg die winkel uitlopen. Als ik iets niet wil voor mijn meid, dan is het dat het een ‘prinsesje’ wordt. Brrrrr.

En dus gingen we eens een kijkje nemen bij Aap Noot Mies. Bij Zoon nooit binnengeweest. Heel eerlijk omdat ik dacht dat de schoenen daar veel te duur zijn. Maar we kwamen buiten met een paar dat zelfs goedkoper was dan de Stoned and Bones die we bij Torfs hadden bekeken. Dat viel dus wel mee met die prijzen.

Een heel klein winkeltje, meer dan twee gezinnen met kindjes passen er zeker niet in en dan sta je bijna op elkaars tenen, maar wat een fijne collectie schoentjes zeg. Ik zag meteen tien paar die ik wel zag zitten voor onze kleine meid. De wederhelft haalde een gesloten sandaaltje tevoorschijn in een kleur tussen groen en geel en dat zag ik meteen zitten. Dochterlief zat zowaar twee minuten stil om te passen en de zaak was beklonken. Wat een fijne schoentjes!

En dus zijn ze allebei meer dan klaar voor de zomer…