Quarantaine dag 12

Daarnet super hard genoten van een uur zon, buitenlucht en beweging met de kinderen. Het blijft een beetje zoeken om niet elke dag krak hetzelfde toertje te doen. Maar daarnet was een voltreffer. Eerst rond het water gaan wandelen/rolschaatsen, de voetbal mee in de rugzak en dan op de terugweg gestopt aan een quasi verlaten grasplein om wat met de bal te spelen. Waarbij De Dochter de bal vol in haar aangezicht kreeg maar gelukkig zonder grote schade.

Vorig weekend had ik het best lastig met dat aspect naar buiten gaan. Teveel social media gelezen waarop veel mensen vonden dat je niet naar buiten mag om je te ontspannen en zeker niet gezinnen met kinderen want die lopen blijkbaar in de weg. We moeten maar op onze oprit/in onze tuin spelen. Maar die hebben we dus niet, geen van beide opties. Dus wou ik wat de natuur in, want hier in de wijk moet je in het weekend voortdurend mensen kruisen en lang niet iedereen houdt daarbij afstand op de smalle voetpaden. Er fluimde zelfs een man op enkele cm van mijn Dochter… Die was overigens in een grote groep op stap. Wat?!? Dus trokken we toch richting Scheldedijk waar het in de voormiddag al behoorlijk druk was en gepatrouilleerd werd door de politie. Maar daar is tenminste de nodige ruimte om uit te wijken.

We hebben ook al flink online geshopt bij een Belgische webshop; zomergerief voor de kinderen; ecologisch verantwoord en alles. En er was een schone korting. Ze hebben vandaag al allebei nieuw gerief aan, De Dochter wel met een longsleeve en legging onder haar zomerjurkje. Maar we proberen de lokale handel te steunen.

De combinatie kinderen begeleiden met hun schoolwerk/zinvol bezighouden en thuiswerk blijft een pittige. De afgelopen drie dagen liep en loopt het heel vlot. De lentezon geeft ons precies allemaal extra energie en veerkracht. Eind vorige week merkte ik wel dat er meer spanningen waren en dat we allemaal op ons tandvlees begonnen zitten. Maar na het weekend konden we er terug tegen. We zijn intussen helemaal in een patroon gevallen. Opstaan, 9u schoolwerk, dan zelf werken, middag, naar buiten, dan doet de wederhelft het schoolwerk en werk ik tot de avond en dan na het avondeten sporten we wat met Just Dance op de Nintendo terwijl de wederhelft nog wat doorwerkt.

Hoe loopt het daar?

Vreemde tijden

Net zoals dat bij iedereen het geval is, is er de laatste week ontzettend veel op ons af gekomen. Hoe snel is dit nu allemaal gegaan zeg? Tot en met vorige woensdag ben ik gewoon naar Brussel gaan werken met het openbaar vervoer. Tot en met vrijdag zaten de kinderen gewoon op school. Vrijdagmiddag nog snel een koffie gaan drinken eer de koffiebar moest sluiten (maar daarbij zeer plichtsbewust onze afstand gehouden van iedereen). Vrijdag kreeg de Dochter al een dik pak huiswerk mee naar huis maar het duurde tot het weekend eer we duidelijke info kregen rond de op school georganiseerde opvang.

Eerst ging ik ervan uit dat we van die opvang gebruik zouden maken aangezien ik niet mag thuiswerken als er kleine kinderen in huis zijn en mijn werk ook nog verwachtte dat ik maandag naar het kantoor zou komen. Vrijdagavond mocht ik dan maandag telewerken maar bleef de boodschap dat er toch elke dag minstens 1 iemand naar kantoor zou komen. Heel onduidelijk allemaal en dit zorgde best voor veel stress in de combinatie met de vraag wat we nu zouden doen met de kinderen. Veel overlegd met vrienden en collega’s ook, nooit eerder zoveel ge-whatsappt denk ik…

Zondag dan beslist de kinderen thuis te houden en af te wachten wat ze daar op het werk van zouden zeggen. Maandag stond ik er helemaal alleen voor met hen en begon de dag dus vooral met rondbellen en afspraken maken. Gelukkig ging het werk vlot mee in mijn voorstel om mijn 4/5e werkuren te spreiden over de week en de dag. Ik ging aan de slag en maakte met de kinderen snel een eenvoudig weekschema. Op tijd opstaan. Minstens twee uur per dag schoolwerk. Minstens een keer per dag naar buiten. En voor de rest een mix tussen offline spelen, zich bezighouden terwijl wij werken en samen met hen iets doen en schermtijd. Maandag zijn we in allerijl nog naar de Dreamland gereden om een Nintendo Switch te kopen omdat die via Amazon besteld was ineens voor onbepaalde tijd onleverbaar was…

Sinds vandaag is de wederhelft thuis en proberen we wat af te wisselen. Hij vermindert zijn uren van voltijds naar 4/5e en zo proberen we elke dag een uur of 6 te werken en voor de rest schoolwerk te begeleiden en de kinderen te entertainen.

Het gaat op zich goed. De kinderen stellen zich ontzettend goed op. Ze maken pakken minder ruzie dan normaal, helpen elkaar en proberen zich stil te houden op momenten dat wij werken. Het is echt ongelofelijk hoe goed die dat doen en hoezeer zij aanvoelen dat ze ook hun steentje moeten bijdragen.

Natuurlijk, we zijn nog maar op dag 2. En ik merk aan mijzelf dat het wel verdomd veel vraagt. Ik voel me constant misselijk en duizelig en slaap slecht. Het is echt zeer hard jongleren om al die balletjes in de lucht te houden. En dan constant die onheilstijdingen overal en de vraag wat het gaat geven als we naar de winkel moeten gaan. We hebben intussen ook afgesproken de boodschappen te doen voor een buurman. En ik heb het echt moeilijk om te werken met zoveel activiteit in huis. Maar we doen het werken…