Ze was de laatste van de klas die nog geen melktandje uit had. Maar op 7 jaar en 3 maanden is het dan toch eindelijk zo ver en viel de tand die eind vorig jaar begon met wiebelen, eruit. En fier dat de Dochter daarop is. In de derde kleuterklas knutselden ze al een tandendoosje in de klas en nu in het tweede leerjaar kan ze het eindelijk in gebruik nemen…
Toen ze zes jaar werd, had ik haar overigens verteld dat ze vanaf nu groot genoeg was voor oorbellen, waar ze af en toe over sprak. Maar ze zag het niet zitten, was bang dat het pijn zou doen. En ik vind dat de vraag echt actief van haar moet komen. Niet dat ze zo lang moet wachten als ik, ik mocht nooit oorbellen van thuis en dat vond ik wel behoorlijk erg. Ik heb de schade achteraf wel ingehaald en intussen heb ik 7 oorpiercings haha. Dat vond mijn moeder vreselijk. Soit. Intussen bubbelt de vraag naar gaatjes in de oren frequenter naar boven merk ik en enkele dagen geleden stelde ze de vraag echt zeer concreet dus het wordt tijd voor weer een nieuw avontuur.
Josies Diary 