Mama (een van de teksten van de uitvaart)

Er is zoveel te vertellen over mama. Ik zou jullie kunnen vertellen hoe goed ze was in dingen organiseren. Het tv-spotje van de uitvaartverzekering waarin een vader alles zelf had gepland om niemand ten laste te zijn, was voor ons een realiteit. De teksten, de liedjes, de foto’s, alles heeft ze gezien en goedgekeurd.

Maar beter kan ik vertellen wat voor mama ze voor mij geweest is. Een enorm toegewijde mama bijvoorbeeld, die er altijd was. Of het nu was om mijn handje vast te houden als kleuter, mij van eten en steun te voorzien in de blok als student of om later op meer gelijke voet vreugde en verdriet van het alledaagse leven te delen.

Ook nadat ik het nest had verlaten bleef haar betrokkenheid even groot. Ze zat er niet mee in om mij te vertellen wanneer zij vond dat ik iets anders moest aanpakken, net zoals ze er geen moeite mee had schouderklopjes en complimentjes uit te delen en fier te zijn. Ze was de stille kracht op de achtergrond die bleef bemoederen en in de gaten hield dat ik wel elk jaar naar de tandarts ging en gezond genoeg at, die ongerust was als ik besloot met een zeven maand zwangere buik nog het vliegtuig op te kruipen. Maar evengoed was ze de goeie vriendin waarmee ik ging shoppen en terrasjes doen en konden we giechelen als twee tienermeisjes. En was ze de toegewijde oma.

Ze had nog zoveel plannen. Ze ging een dag per week voor Zoon zorgen, naar wiens geboorte ze zo had uitgekeken en die voor haar een motivatie extra was om tegen de ziekte te vechten. Ze wou kookles gaan volgen eens ze op pensioen was. Ze zou samen met papa nog verre reizen maken maar ook veel tijd doorbrengen aan zee, waar ze zo in haar element was. Ze wou haar kleinkindjes zien opgroeien en delen in al die kleine en grote stapjes. Ze wou er zijn voor al de mensen die ze graag zag. Want dat was haar lang leven, haar geliefden gelukkig maken, of dat nu was door je lievelingseten in huis te halen, door een knuffel, een babbel, een lief woord… Als iedereen waar zij om gaf gelukkig was, dan kon haar geluk niet op.

Mama, je laat moeilijke voetstappan na om in te treden. Nu ik zelf mama geworden ben, besef ik nog eens te meer hoe geweldig goed jij al die jaren voor ons hebt gezorgd. Als ik voor Zoon ook maar half zo’n mama kan zijn als jij voor mij bent geweest, dan kan ons mannetje zijn geluk niet op.